Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να…

           Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!

 

Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
         Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
          Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
        Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
       Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
        Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!

Παυλίνα

Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να… 

         Βαρέθηκα 4 χρόνια τώρα να με βρίζει, να με μειώνει και να με χτυπά. 2 εγκυμοσύνες τις πέρασα μόνη μου. Στη πρώτη με αποκαλούσε πουτ@να και ακόμη πιο χυδαία με έβριζε στη δεύτερη. Δεν χάρηκα ούτε 

εγκυμοσύνη ούτε θηλασμό, μόνο σπρωξίματα, μπουνιές στο αυτοκίνητο όποτε έφευγα, σπασμένες όλες οι πόρτες όταν κλεινόμουν στα δωμάτια για να πάψω να τον ακούω να με βρίζει για τα πάντα.

        Πάνω μένουν οι γονείς του, κάτω η αδερφή του. Όλοι απόντες, βοήθεια ποτέ από κανέναν. Ξεκινούσε φασαρίες σχεδόν κάθε μέρα για το τίποτα και όποτε μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο και πήγαινε στο νοσοκομείο για να γραφτεί στα πρακτικά ότι τον βαράω ώστε αν ζητούσα διαζύγιο έλεγε, να μου έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά!!!
      Ο λόγος που κάθομαι και δεν χωρίζω είναι μήπως γίνει θαύμα και ηρεμήσει ώστε να παραμείνουμε ζευγάρι. Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να με….

 

- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.0HJIvyCG.dpuf

Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpufΠρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!

Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα

Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να… 

Βαρέθηκα 4 χρόνια τώρα να με βρίζει, να με μειώνει και να με χτυπά. 2 εγκυμοσύνες τις πέρασα μόνη μου. Στη πρώτη με αποκαλούσε πουτ@να και ακόμη πιο χυδαία με έβριζε στη δεύτερη. Δεν χάρηκα ούτε 

εγκυμοσύνη ούτε θηλασμό, μόνο σπρωξίματα, μπουνιές στο αυτοκίνητο όποτε έφευγα, σπασμένες όλες οι πόρτες όταν κλεινόμουν στα δωμάτια για να πάψω να τον ακούω να με βρίζει για τα πάντα.

Πάνω μένουν οι γονείς του, κάτω η αδερφή του. Όλοι απόντες, βοήθεια ποτέ από κανέναν. Ξεκινούσε φασαρίες σχεδόν κάθε μέρα για το τίποτα και όποτε μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο και πήγαινε στο νοσοκομείο για να γραφτεί στα πρακτικά ότι τον βαράω ώστε αν ζητούσα διαζύγιο έλεγε, να μου έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά!!!
Ο λόγος που κάθομαι και δεν χωρίζω είναι μήπως γίνει θαύμα και ηρεμήσει ώστε να παραμείνουμε ζευγάρι. Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να με….

- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.0HJIvyCG.dpufΠρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!

Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα

Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να… 

Βαρέθηκα 4 χρόνια τώρα να με βρίζει, να με μειώνει και να με χτυπά. 2 εγκυμοσύνες τις πέρασα μόνη μου. Στη πρώτη με αποκαλούσε πουτ@να και ακόμη πιο χυδαία με έβριζε στη δεύτερη. Δεν χάρηκα ούτε 

εγκυμοσύνη ούτε θηλασμό, μόνο σπρωξίματα, μπουνιές στο αυτοκίνητο όποτε έφευγα, σπασμένες όλες οι πόρτες όταν κλεινόμουν στα δωμάτια για να πάψω να τον ακούω να με βρίζει για τα πάντα.

Πάνω μένουν οι γονείς του, κάτω η αδερφή του. Όλοι απόντες, βοήθεια ποτέ από κανέναν. Ξεκινούσε φασαρίες σχεδόν κάθε μέρα για το τίποτα και όποτε μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο και πήγαινε στο νοσοκομείο για να γραφτεί στα πρακτικά ότι τον βαράω ώστε αν ζητούσα διαζύγιο έλεγε, να μου έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά!!!
Ο λόγος που κάθομαι και δεν χωρίζω είναι μήπως γίνει θαύμα και ηρεμήσει ώστε να παραμείνουμε ζευγάρι. Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να με….

- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.0HJIvyCG.dpuf

Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpuf

Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpuf

Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpuf