Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Το Συμβουλευτικό Κέντρο στο γραφείο του Υφυπουργού Εσωτερικών, Γεώργιου Ντόλιου

        Την Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014 τα στελέχη του Συμβουλευτικού Κέντρου Υποστήριξης Γυναικών-Θυμάτων Βίας Δήμου Αλεξανδρούπολης, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, επισκέφτηκαν τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Γεώργιο Ντόλιο, στο γραφείο του. Η συνάντηση ήταν κυρίως ενημερωτικού χαρακτήρα για την πορεία της λειτουργίας του Συμβουλευτικού Κέντρου στην Αλεξανδρούπολη και πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα. 

      Ο Υφυπουργός έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις πτυχές του κοινωνικού φαινομένου σχετικά με την έμφυλη βία, ενώ τόνισε την αναγκαιότητα συνέχισης της λειτουργίας του Συμβουλευτικού Κέντρου στην περιοχή, ώστε να καλύπτει άμεσα τις ανάγκες όχι μόνο της Αλεξανδρούπολης, αλλά και ολόκληρου του νομού Έβρου.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Ενδοοικογενειακή Βία: Tο θύμα, ο θύτης και οι επιπτώσεις της.

Η βία μέσα στην οικογένεια είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που δεν διαλέγει κοινωνικές τάξεις ή εθνικότητα.
Στην Ελλάδα, το ποσοστό της βίας μέσα στην οικογένεια φαίνεται ότι έχει αυξηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, λόγω των δύσκολων κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών μέσα στις οποίες ζούμε.
Παρά τη δεδομένη αύξηση, τα πραγματικά ποσοστά δεν μπορούν να είναι γνωστά, αφού περίπου μόνο 1 στα 20 περιστατικά καταγγέλλονται στην αστυνομία. 
Η δομή της ελληνικής οικογένειας είναι της αρχής «τα εν οίκο μη εν δήμω», γι' αυτό και η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα καλά κρυμμένο μυστικό από τις γυναίκες θύματα κακοποίησης, οι οποίες λόγω της ντροπής και ενοχής που αισθάνονται δεν αποκαλύπτουν τη βία που υφίστανται, δεν αναζητούν βοήθεια κι έτσι εγκλωβίζονται σε καταστροφικές καταστάσεις. 
Η ενδοοικογενειακή βία είναι η κατάσταση στην οποία ένα μέλος της οικογένειας προκαλεί οποιασδήποτε μορφής βλάβες σε ένα άλλο μέλος της και δεν περιορίζεται στη σωματική κακοποίηση, αλλά μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Περιλαμβάνει τις άμεσες και έμμεσες απειλές, τη συναισθηματική και ψυχολογική βία, τη σεξουαλική κακοποίηση, την κοινωνική απομόνωση, τον οικονομικό έλεγχο και γενικότερα όλες τις συμπεριφορές που ωθούν ένα άτομο να ζει υπό ένα διαρκή φόβο. 
Σκιαγραφώντας το προφίλ των κακοποιημένων γυναικών, φαίνεται ότι πρόκειται για γυναίκες που παρουσιάζουν 
Χαμηλή αυτοεκτίμηση,.
Παθητική συμπεριφορά, καθώς υπομένουν, ανέχονται τον εξευτελισμό και την προσβολή. 
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το ενοχικό συναίσθημα, καθώς, δέχονται την ευθύνη για τις βίαιες πράξεις των συζύγων τους. πιστεύουν ότι ευθύνονται και αρνούνται τον θυμό που νιώθουν από την κακοποίηση.  
Αισθάνονται φόβο, ανασφάλεια, αβοηθητότητα και αναξιότητα ότι δεν μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς την παρουσία του συζύγου. 
Υπάρχει συναισθηματική εμπλοκή, παγίδευση και εξάρτηση, εξαιτίας της οικονομικής εκμετάλλευσης και της απομόνωσης.
Για τους λόγους αυτούς, σπάνια γυναίκες που δέχονται κακοποίηση από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τους εγκαταλείπουν το οικογενειακό περιβάλλον. Φοβούνται τις επιπτώσεις της αποκάλυψης και την αντίδραση από το σύζυγο. Φοβούνται ότι η οικογένειά τους δεν θα τις στηρίξει, είτε γιατί δεν έχει τη δυνατότητα, είτε γιατί πιστεύει την αντίληψη «κάνε υπομονή μην χαλάσεις την οικογένειά σου». Πιστεύουν ότι θα διαλυθεί η οικογένειά τους και τα παιδιά τους θα κουβαλούν το στίγμα των χωρισμένων γονιών. Εκλογικεύουν την κατάσταση λέγοντας ότι τα παιδιά χρειάζονται και τους δυο γονείς για να μεγαλώσουν σωστά. Ακόμα και όταν φτάνουν στο σημείο να χρειάζονται νοσηλεία μετά την άσκηση βίας εις βάρος τους, μπορεί να αρχίσουν να το σκέφτονται, αλλά είναι λίγες οι περιπτώσεις που θα πάρουν την απόφαση να φύγουν από τη νοσηρή κατάσταση. Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών παραδέχονται ότι είναι ερωτευμένες με το σύζυγό τους και ότι αν αυτοί αλλάξουν συμπεριφορά, τότε εκείνες θα τα ξεχάσουν όλα και θα είναι ευτυχισμένες. 
Από την άλλη μεριά, οι θύτες συνήθως είναι άτομα υπεράνω υποψίας και δεν παρουσιάζουν σημάδια βίαιης συμπεριφοράς έξω από το σπίτι. Εμφανίζουν:
Χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Είναι αυταρχικοί, προσπαθώντας να αποδείξουν ότι αξίζουν. 
Συχνά, το βίαιο σεξ χρησιμοποιείται ως μέσο για να αυξήσουν την αυτοεκτίμησή τους και τον ανδρισμό τους. 
Έχουν κτητική συμπεριφορά.
Διακατέχονται από αισθήματα παθολογικής ζήλιας.
Πολλοί εμφανίζουν διαταραχές προσωπικότητας. 
Κάποιοι έχουν υπάρξει θύματα ή μάρτυρες βίας στην πατρική τους οικογένεια.
Ανάμεσα στους βίαιους άνδρες φαίνεται να διαμορφώνονται δύο κατηγορίες. Είναι εκείνοι που είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τις πράξεις τους, λυπούνται και μετανοούν για τη βίαιη συμπεριφορά  τους, καθώς και εκείνοι που παραμένουν σε άρνηση, δεν παραδέχονται ότι η συμπεριφορά τους είναι βίαιη, δεν εκτιμούν τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η πράξη τους στο θύμα ή στα άλλα μέλη της οικογένειας. Δικαιολογούν τον εαυτό τους για τη συμπεριφορά τους, προβάλλοντας άλλους, εξωγενείς παράγοντες, όπως οικονομικά προβλήματα, αλκοόλ, ή την προκλητική συμπεριφορά της συζύγου.
Οι επιπτώσεις της κακοποίησης είναι πολύ σοβαρές σε κάθε τομέα της ζωής του θύματος. Σωματικά, είναι αυτονόητο ότι μπορεί να υπάρξουν τραυματισμοί που να απαιτούν ιατρική φροντίδα, μέχρι και την απόκτηση χρόνιων προβλημάτων υγείας. Οι γυναίκες που κακοποιούνται αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχικά προβλήματα.
Φαίνεται ότι το 60% πληρεί τα διαγνωστικά κριτήρια για την κατάθλιψη, ενώ υπάρχει σημαντικά αυξημένος κίνδυνος απόπειρας αυτοκτονίας. Εκτός από την κατάθλιψη, τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας βιώνουν συνήθως άγχος και πανικό, και είναι πιθανό να πληρούν τα διαγνωστικά κριτήρια για κάποια αγχώδη διαταραχή. Πέραν αυτών, η πιο συχνά αναφερόμενη ψυχολογική επίπτωση για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι η διαταραχή μετατραυματικού στρες, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνεχή αναδρομή και αναβίωση ενοχλητικών σκηνών του παρελθόντος.
Ο ύπνος τους είναι διαταραγμένος, ενώ συχνά έχουν εφιάλτες και αποφεύγουν κάθε ερέθισμα που  σχετίζεται με την κακοποίηση. Τα προβλήματα αυτά τις οδηγούν στην απομόνωση από την υπόλοιπη οικογένεια και τον φιλικό περίγυρο, απαγορεύοντάς τους να παραμείνουν λειτουργικές στην καθημερινότητά τους.  Επιπλέον, ο ρόλος τους ως μητέρα επηρεάζεται και αυτός με τη σειρά του, καθώς οι ανικανοποίητες συναισθηματικές και μη ανάγκες και επιθυμίες σαφώς και εκδηλώνονται στη συμπεριφορά και τη σχέση με τα παιδιά τους, για τα οποία οι επιπτώσεις είναι ίσως οι σοβαρότερες, καθώς δεν μεγαλώνουν σε ένα ασφαλές, ήρεμο, αλλά και υποστηρικτικό περιβάλλον. Αντίθετα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα κακομεταχείρισης και των ίδιων των παιδιών. Βρίσκονται σε απόλυτο κίνδυνο τραυματισμού κατά τη διάρκεια των βίαιων πράξεων ανάμεσα στους γονείς. Ενώ, αισθάνονται έντονο φόβο, άγχος, ενοχές και ντροπή με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε συμπτώματα τραύματος με χαρακτηριστικό τους εφιάλτες. 
Σε κάθε περιστατικό βίας μπορεί να γίνει εμφανές ότι απαρτίζεται από τρεις φάσεις οι οποίες επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Στο πρώτο στάδιο το θύμα υπόκειται σε λιγότερο βίαιες συμπεριφορές, όπως είναι οι φωνές με απειλές και προσβολές. Τα θύματα σύντομα διαισθάνονται ότι θα ακολουθήσει η σωματική βία, κι έτσι προσπαθούν να την αποφύγουν ενεργώντας συγκαταβατικά. Το δεύτερο στάδιο της βίας χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτη σωματική επιθετικότητα εξαιρετικά βίαιη και επικίνδυνη.  Στο τελευταίο στάδιο, ο θύτης ενεργεί απολογητικά και συμπονετικά προς το θύμα, ενώ υπόσχεται ότι δε θα επαναληφθεί.
Στην πραγματικότητα, όμως, συμβαίνει το αντίθετο. Ξανασυμβαίνει και σε κάθε επόμενη φορά ο θύτης έχει όλο και λιγότερες τύψεις για τη συμπεριφορά του, ενώ γίνεται όλο και πιο δύσκολο για το θύμα να ξεφύγει από την κατάσταση. 
Για την αντιμετώπιση, λοιπόν, της νοσηρής αυτής κατάστασης χρειάζονται δραστικά μέτρα. Η γυναίκα θα πρέπει να αντιληφθεί ότι πραγματικά κινδυνεύει, τόσο αυτή όσο και τα παιδιά της, αν υπάρχουν. Πρέπει να βρει το θάρρος και να ζητήσει βοήθεια και υποστήριξη. Μπορεί να σκεφτεί και να επιλέξει ένα από τα κοντινά της πρόσωπα, το οποίο θα μπορούσε να εμπιστευτεί. Μπορεί, επίσης να απευθυνθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας και μπορούν να της παρέχουν μία όσο το δυνατόν πιο πλήρη υποστήριξης. Από τη νομική υποστήριξη, την ψυχολογική, ακόμα και τα μέσα για να μπορέσει να φύγει από το σπίτι και να έχει κάπου να μείνει η ίδια και τα παιδιά της. Ακόμα και οι ιδιώτες επαγγελματίες ψυχικής υγείας μπορούν να παρέχουν τη στήριξη τους και να την καθοδηγήσουν, δίνοντάς της τις λύσεις που χρειάζεται.

Έλσα Γ. Αρμένη - Ψυχολόγος
MA στην Κλινική - Συμβουλευτική Ψυχολογία του La Salle University of Philadelphia.
Ειδίκευση στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία.
Κέρκυρα
elsa.armeni@hotmail.com

Το άρθρο αναρτήθηκε στη σελίδα:   http://e-psychology.gr

Ενδοοικογενειακή βία: οι ενδείξεις και τι πρέπει να γνωρίζετε!!

Δεν είσαι η μόνη!Δεν είσαι μόνη!

            Η ενδοοικογενειακή βία είναι η τέλεση αξιόποινης πράξης σε βάρος μέλους της οικογένειας. Ως μέλος της οικογένειας μπορεί να θεωρηθεί και ο μόνιμος σύντροφος του ατόμου που συνοικεί μαζί του. Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί σοβαρό αδίκημα που ορίζεται και αντιμετωπίζεται σύμφωνα με το νόμο 3500/2006, όπως αυτός ισχύει.

           Υπάρχουν όμως μερικές βασικές ενδείξεις ότι μία γυναίκα είναι εν δυνάμει θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Έτσι μπορείτε να θέσετε στους εαυτούς σας τα εξής ερωτήματα:

Ο σύντροφός σας…
• σας ζηλεύει παθολογικά;
• θέλει να ξέρει κάθε ώρα και στιγμή πού είσαστε και τι κάνετε;
• θέλει να περνάτε όλο τον ελεύθερο χρόνο σας μαζί του;
• ζηλεύει τα παιδιά σας, τους συγγενείς, τους φίλους ή τους συναδέλφους σας;
• σας απομονώνει από την οικογένεια και τους φίλους σας και δε σας επιτρέπει να έχετε επαφές μαζί τους;
• σας υπαγορεύει πώς να μιλήσετε και πώς να συμπεριφερθείτε ή τι απόψεις να έχετε;
• εξοργίζεται όταν έχετε διαφορετική άποψη από τη δική του;
• σας μειώνει μπροστά σε άλλους, σας ταπεινώνει δημόσια;
• δε σέβεται τη σωματική και την ψυχική σας υγεία;
• σχολιάζει αρνητικά την εμφάνιση, τα κιλά, τα ρούχα σας;
• σας εξαναγκάζει σε ερωτική επαφή ή σε ερωτικές πράξεις;
• επιμένει να έχει τον έλεγχο των χρημάτων σας;
• δε σας επιτρέπει να εργαστείτε ή σας αναγκάζει να εργαστείτε;
• θυμώνει εύκολα;
• είναι επιθετικός με άλλους ανθρώπους;
• μοιάζει να έχει διπλή προσωπικότητα;
• σας κάνει να φοβάστε να δώσετε τέλος στη σχέση σας;
• δείχνει να μην υπολογίζει το νόμο και να θέτει εαυτόν υπεράνω αυτού;

Μήπως φοβάστε το σύντροφό σας; Αλλάζετε τον τρόπο που του συμπεριφέρεστε από φόβο;
               Aυτές είναι μόνο μερικές από τις αποχρώσες ενδείξεις της ενδοοικογενειακής βίας.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι κακοποιημένες γυναίκες προέρχονται από οποιοδήποτε μορφωτικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο και την κακοποίηση τη βιώνουν πολλές γυναίκες ανά τον κόσμο ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, το θρησκευτικό προσανατολισμό τους κ.λ.π.
Δεν είναι πάντα εύκολο να αντιληφθούμε ότι βιώνουμε μία κακοποιητική σχέση.
Το πρώτο βήμα για τη λύση του προβλήματος είναι να το αναγνωρίσουμε.
             Αν ο σύζυγος ή σύντροφος σας είναι ισχυρός κοινωνικά, οικονομικά και επαγγελματικά, αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να είναι ΒΙΑΙΟΣ μαζί σας και να σας εξαναγκάζει να ζείτε σε μία κακοποιητική σχέση και ένα διαρκή ΦΟΒΟ. 
           Οι βίαιοι άνδρες μπορούν να προέρχονται από οποιοδήποτε μορφωτικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο ή να προέρχονται από οποιαδήποτε χώρα, θρησκεία κ.λ.π.
           Τα άτομα αυτά βασίζονται στην επιβολή δύναμης και στην άσκηση ελέγχου επάνω στη σύζυγο ή σύντροφο.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ σε καμία περίπτωση ότι:
            Η άσκηση βίας και η κακοποίηση αποτελούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στη χώρα μας αναγνωρίζονται ως εγκλήματα και τιμωρούνται (ν. 3500/2006).

Aυτά που θα πρέπει να γνωρίζετε σε επίπεδο πρακτικό και καθημερινό είναι τα εξής:
  1. Τα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας διώκονται αυτεπαγγέλτως
  2. Για την υποβολή της σχετικής μήνυσης ΔΕΝ ΑΠΑΤΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΟ
  3. Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ
  4. Τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται να ζητήσουν από το Δικαστήριο να απομακρύνει άμεσα το δράστη από την οικία τους και να του απαγορεύσει να πλησιάζει το χώρο διαμονής ή και εργασίας τους.
  5. Εικοσιτετράωρη τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι το 15900.
 (πηγή από http://sciencearchives.wordpress.com)

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Κοίτα μαμά, μοιάζω με εσένα: Ένα βίντεο που συγκλονίζει!

               
 Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις.

               
Ένα κοριτσάκι ψαχουλεύει στα πράγματα της μαμάς της. Προσπαθεί να βρει τα καλλυντικά και να φτάσει στον καθρέφτη. Ξεκινά να βάφεται με συγκεκριμένο τρόπο που, όπως φαίνεται, της είναι πολύ οικείος. Το αποτέλεσμα απλάσοκάρει.

Πατήστε στο παρακάτω link για να δείτε το βίντεο:

 https://www.youtube.com/watch?v=4uPXnP7_RP0#t=193
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpuf
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpu
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpuf
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpuf
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpuf
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpuf
Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Ποιο είναι το αντίκτυπο στα παιδιά; Η παρακάτω πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους, της Γερμανίδας Julia Peters, «Weiss» δίνει με πολύ απλό αλλά δυνατό τρόπο τις απαντήσεις. - See more at: http://left.gr/news/koita-mama-moiazo-me-esena-ena-vinteo-poy-sygklonizei#sthash.sClkIjNH.dpuf

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να…

           Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
 
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
         Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
          Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
        Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
       Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
        Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!

Παυλίνα
Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να… 
         Βαρέθηκα 4 χρόνια τώρα να με βρίζει, να με μειώνει και να με χτυπά. 2 εγκυμοσύνες τις πέρασα μόνη μου. Στη πρώτη με αποκαλούσε πουτ@να και ακόμη πιο χυδαία με έβριζε στη δεύτερη. Δεν χάρηκα ούτε 
εγκυμοσύνη ούτε θηλασμό, μόνο σπρωξίματα, μπουνιές στο αυτοκίνητο όποτε έφευγα, σπασμένες όλες οι πόρτες όταν κλεινόμουν στα δωμάτια για να πάψω να τον ακούω να με βρίζει για τα πάντα.
        Πάνω μένουν οι γονείς του, κάτω η αδερφή του. Όλοι απόντες, βοήθεια ποτέ από κανέναν. Ξεκινούσε φασαρίες σχεδόν κάθε μέρα για το τίποτα και όποτε μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο και πήγαινε στο νοσοκομείο για να γραφτεί στα πρακτικά ότι τον βαράω ώστε αν ζητούσα διαζύγιο έλεγε, να μου έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά!!!
      Ο λόγος που κάθομαι και δεν χωρίζω είναι μήπως γίνει θαύμα και ηρεμήσει ώστε να παραμείνουμε ζευγάρι. Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να με….
 
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.0HJIvyCG.dpuf
Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpufΠρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να… 
Βαρέθηκα 4 χρόνια τώρα να με βρίζει, να με μειώνει και να με χτυπά. 2 εγκυμοσύνες τις πέρασα μόνη μου. Στη πρώτη με αποκαλούσε πουτ@να και ακόμη πιο χυδαία με έβριζε στη δεύτερη. Δεν χάρηκα ούτε 
εγκυμοσύνη ούτε θηλασμό, μόνο σπρωξίματα, μπουνιές στο αυτοκίνητο όποτε έφευγα, σπασμένες όλες οι πόρτες όταν κλεινόμουν στα δωμάτια για να πάψω να τον ακούω να με βρίζει για τα πάντα.
Πάνω μένουν οι γονείς του, κάτω η αδερφή του. Όλοι απόντες, βοήθεια ποτέ από κανέναν. Ξεκινούσε φασαρίες σχεδόν κάθε μέρα για το τίποτα και όποτε μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο και πήγαινε στο νοσοκομείο για να γραφτεί στα πρακτικά ότι τον βαράω ώστε αν ζητούσα διαζύγιο έλεγε, να μου έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά!!!
Ο λόγος που κάθομαι και δεν χωρίζω είναι μήπως γίνει θαύμα και ηρεμήσει ώστε να παραμείνουμε ζευγάρι. Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να με….
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.0HJIvyCG.dpufΠρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να… 
Βαρέθηκα 4 χρόνια τώρα να με βρίζει, να με μειώνει και να με χτυπά. 2 εγκυμοσύνες τις πέρασα μόνη μου. Στη πρώτη με αποκαλούσε πουτ@να και ακόμη πιο χυδαία με έβριζε στη δεύτερη. Δεν χάρηκα ούτε 
εγκυμοσύνη ούτε θηλασμό, μόνο σπρωξίματα, μπουνιές στο αυτοκίνητο όποτε έφευγα, σπασμένες όλες οι πόρτες όταν κλεινόμουν στα δωμάτια για να πάψω να τον ακούω να με βρίζει για τα πάντα.
Πάνω μένουν οι γονείς του, κάτω η αδερφή του. Όλοι απόντες, βοήθεια ποτέ από κανέναν. Ξεκινούσε φασαρίες σχεδόν κάθε μέρα για το τίποτα και όποτε μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο και πήγαινε στο νοσοκομείο για να γραφτεί στα πρακτικά ότι τον βαράω ώστε αν ζητούσα διαζύγιο έλεγε, να μου έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά!!!
Ο λόγος που κάθομαι και δεν χωρίζω είναι μήπως γίνει θαύμα και ηρεμήσει ώστε να παραμείνουμε ζευγάρι. Τώρα που σας γράφω ο άντρας μου πάει πάλι με όλη του τη δύναμη να με….
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.0HJIvyCG.dpuf
Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpuf
Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpuf
Πρίν λίγες μέρες ήρθαν σε επαφή μαζί μας δύο αναγνώστριες, η Παυλίνα και η Άννα, θύματα κακοποίησης. Η Παυλίνα κατάφερε να ξεφύγει, η Άννα όμως-κλεισμένη κάπου σε κάποιο διαμέρισμα-ζεί ακόμα το δικό της βασανιστήριο. Επικοινώνησαν μαζί μας ώστε με αυτόν τον τρόπο να αφυπνίσουν και άλλες γυναίκες και να σταματήσουν τη κακοποίηση και τη βία, πρίν να είναι πολύ αργά. Σήμερα είναι ένα χαστούκι, αύριο δύο και μεθαύριο μπορεί να μην ζείς να δείς να μεγαλώνουν τα παιδιά σου. Η Παυλίνα και η Άννα, σε δύο συγκλονιστικές ιστορίες ζωής!
Επιτέλους, έχω κάτι που δεν αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. 
Θέλω κι εγώ όπως και όλοι οι άλλοι να σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί δεν έχω κάποιον να ακούσει ουσιαστικά αυτά που έχω στη ψυχή μου. Μεγάλωσα σε πολυμελή οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μια μάνα ηρωίδα που θυσίασε τα θέλω της για να μας μεγαλώσει. Σε μικρή ηλικία δέχτηκα σεξουαλική κακοποίηση από κάποιον εκτός οικογένειας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι’ αυτό γιατί πίστευα πως έφταιγα εγώ.
Πορεύτηκα λοιπόν με αυτό το μυστικό, που όμως με έκανε διστακτική και καχύποπτη με όλους γύρω μου, γιατί από τότε και μετά, πίστευα πως όλοι ήθελαν να μου κάνουν κακό.
Έκανα δύο σχέσεις, η δεύτερη ήταν με τον άντρα μου. Μου έδωσε αγάπη αλλά ήταν αρρωστημένη. Μου υπενθύμιζε πάντα πως ήμουν ένα τίποτα και ότι εκτός από εκείνον, κανείς άλλος δεν νοιάζονταν για μένα. Και το είχα πιστέψει, ζούσα στο δικό του κόσμο απλά για να τον υπηρετώ. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα με τους γονείς του και ξέφυγαν αρκετά έτσι ώστε να αντιληφθώ ότι αυτός ο άνθρωπος που είχα δίπλα μου, ήταν απών.
Γεννήθηκαν τα παιδιά μου (δίδυμα) που και αυτά για να τα αποκτήσω έκανα μεγάλο αγώνα. Τα παιδιά με έκαναν να καταλάβω επιτέλους, πως αυτός ο άνθρωπος ήταν απλά ένας ξένος. Δουλεύαμε μαζί και όλα τα τα βάρη της οικογένειας, έπεφταν πάνω μου. Εγώ έφταιγα που δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα, εγώ δεν έκανα τίποτα, εγώ ήμουν ανεπαρκής. Ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που δεν σταματούσε καθόλου.
Άρχισα να μην νιώθω καλά, δεν κοιμόμουν, είχα μονίμως νεύρα, έκανα σαν υστερική, έκλαιγα γιατί πνιγόμουν και δυστυχώς, κύριος αποδέκτης όλων αυτών, ήταν τα παιδιά μου. Είχα χάσει τον εαυτό μου και σκεφτόμουν να χωρίσω γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και δεν ήθελα να έχω τη μοίρα της μητέρας μου.
Έμεινα χωρίς δουλειά με δυο παιδιά όμως με κάτι βασικό. Τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου. Έχω σκαμπανεβάσματα και ώρες ώρες το βάζω κάτω, όμως έχω κάτι που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται: Την ηρεμία μου και μέσα από εμένα, την ηρεμία των παιδιών μου. Όλοι ζούμε κουβαλώντας τα βιώματά μας, αλλά στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα!
Παυλίνα
- See more at: http://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/tora-poy-sas-grafo-o-antras-moy-paei-pali-me-oli-toy-ti-dynami-na/#sthash.Sl7v5nAj.dpuf

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ-ΘΥΜΑΤΩΝ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ

       Το Σάββατο 12 Ιουλίου 2014, στο πλαίσιο εφαρμογής της πολιτικής για την αντιμετώπιση της βίας κατά γυναικών και την υποστήριξη θυμάτων κακοποίησης ή γυναικών που απειλούνται από το φαινόμενο, η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων κ.Βάσω Κόλλια, εγκαινίασε τον Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών Θυμάτων Βίας.

       Το πρόγραμμα δημιουργίας εξειδικευμένων υποδομών σε όλη τη χώρα που υλοποιεί η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων για την αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών, βρίσκεται σήμερα σε φάση ολοκλήρωσης.

       Το δίκτυο των υποδομών συνολικά περιλαμβάνει:
  • Τη δημιουργία 15 Κέντρων Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. 
  •  Τη δημιουργία επιπλέον 25 Συμβουλευτικών Κέντρων της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, υπό την ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης, σε όλη τη χώρα.
  • Τη δημιουργία 19 Ξενώνων Φιλοξενίας γυναικών-θυμάτων βίας, υπό την εποπτεία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
  • Την υποστήριξη 2 ακόμη Ξενώνων, οι οποίοι λειτουργούν υπό την ευθύνη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
  • Τη λειτουργία της 24ωρης Τηλεφωνικής Γραμμής SOS 15900, η οποία προσφέρει άμεση υποστήριξη και συμβουλές σε γυναίκες-θύματα βίας.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΤΡΙΚΑΡΑΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ


Θέλω να ουρλιάξω! Θέλω να βγάλω την οργή που με πνίγει - τη δική μου και όλων των κοριτσιών, γυναικών, αγοριών, αντρών που έχουν κακοποιηθεί και έχουν στερηθεί ακόμα και το δικαίωμα να είναι οργισμένοι γι' αυτό!
Ένα κορίτσι έντεκα χρονών κακοποιείται σεξουαλικά από τον πατριό του, έναν άνθρωπο που αγαπά και εμπιστεύεται. Έναν άνθρωπο που όλοι θεωρούν άξιο εμπιστοσύνης, υπεύθυνο και σωστό πατέρα.
Μόνο όταν έρχεται το τέλος της εφηβείας και ο πατριός έχει καταστρέψει την οικογένεια οικονομικά, καταδικάζοντας τις θετές κόρες του σε αιώνια χρέη, η Μίμη βρίσκει το κουράγιο να μιλήσει στη μητέρα της για την κακοποίηση. Δυστυχώς, δεν βρίσκει την κατανόηση και τη στήριξη που περιμένει.
Η "Βεβήλωση" αφηγείται την πραγματική ιστορία της Δήμητρας Πατρικαράκου, μιας γυναίκας που έχει την τόλμη να μιλήσει επώνυμα για ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας: την ενδοοικογενειακή σεξουαλική κακοποίηση. Επιλέγει να χρησιμοποιήσει το πραγματικό της όνομα και να αποκαλύψει τα μυστικά της οικογένειας, καταρχάς επειδή μόνο μέσα από την αλήθεια θα αποκατασταθεί δικαιοσύνη, κυρίως όμως επειδή θέλει να αποκηρύξει την ντροπή που επιβάλλεται κοινωνικά στα θύματα της κακοποίησης.
Η "Βεβήλωση" είναι το πρώτο ελληνικό βιβλίο που μιλά επώνυμα για την σεξουαλική κακοποίηση εντός της
οικογένειας, ένα φαινόμενο πολύ συχνότερο απ' ό,τι μας βολεύει να πιστεύουμε.
Όλοι στην οικογένεια έχουν πάρει από έναν ρόλο, χρόνια τώρα. Είμαι η πρώτη που βγήκα από τον θίασο. Αυτό μπέρδεψε λίγο τα πράγματα στην αρχή αλλά μετά επανήλθαν όλοι στα προηγούμενα γνώριμα νερά. Και η παράσταση συνεχίζεται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)