Το Συμβουλευτικό Κέντρο έδωσε έμμεσα το παρόν στην Ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης

Η 29^η Μαρτίου 2018 αποτελεί μια σημαντική ημέρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, καθώς κυρώθηκε στην ελληνική Βουλή η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που αναφέρεται εκτενώς στην Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας. Στο πλαίσιο αυτό, παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον και ιδιαίτερη χαρά την ομιλία της κας Γκαρά, Βουλευτή Έβρου, να αναφέρεται στο Συμβουλευτικό Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών-Θυμάτων Βίας του Δήμου Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα, η κα Γκαρά, κατά τη διάρκεια της τοποθέτησής της στην Ολομέλεια της Βουλής, παρουσίασε την εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του Συμβουλευτικού Κέντρου που πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017, με τίτλο «Η λέξη που δε λες…». Ακολουθεί το χαρακτηριστικό απόσπασμα από την εν λόγω ομιλία:

«Ιδιαίτερα σημαντική η σημερινή μέρα στο Κοινοβούλιο. Ημέρα τιμής για όλους αυτούς τους αγώνες των γυναικών, τους μεγάλους αλλά και τους καθημερινούς, διότι σε μια πατριαρχική και συντηρητική κοινωνία, η ζωή μιας γυναίκας είναι ένας καθημερινός αγώνας και τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Θα μου επιτρέψετε μια αφήγηση και μερικές σκέψεις: Ήταν 25^η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών και συμμετείχα σε μια εκδήλωση του Συμβουλευτικού Κέντρου Υποστήριξης Γυναικών-Θυμάτων Βίας στην Αλεξανδρούπολη. Μια εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, μια εκδήλωση που ήταν άκρως εκπαιδευτική για όλους και για όλες μας. Ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν χαρακτηριστικός «Η λέξη που δε λες…». Πίσω από αυτή τη φράση κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος. Κρύβονται στρεβλώσεις, παθογένειες, εξουσιαστικές σχέσεις, πατριαρχικές αντιλήψεις, φόβος, έλλειψη αξιοπρέπειας και κυρίως έλλειψη παιδείας. Ένας ολόκληρος κόσμος κρύβεται δυστυχώς κάτω από το χαλί. Σπαράζει πίσω από κλειστές πόρτες. Ένας κόσμος που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε, αλλά οι περισσότεροι σιωπούμε. Η λέξη που δε λες είναι η λέξη «βία». Τόσο μικρή, αλλά τόσο σκληρή. Το ερώτημα στο οποίο θεσμικά πρέπει να απαντήσουμε είναι το γιατί οι γυναίκες δε λένε τη λέξη και σιωπούν. Από την άλλη όμως υπάρχει ένα δυσκολότερο ερώτημα: Γιατί ασκείται η βία;

Απαραίτητα, αναγκαία και άμεσα μέτρα παρέμβασης στο επίπεδο της κοινωνικής παιδείας και εκπαίδευσης. Αναγκαία η εκμάθηση του σεβασμού του εαυτού και του άλλου, της αξιοπρέπειας, της αυτοπεποίθησης και κυρίως της έννοιας της ισότητας. Οι θεσμικές παρεμβάσεις απαιτείται να είναι καίριες και άμεσες από την πολιτεία. Αρχικά η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των θυμάτων, αλλά και όλης της κοινωνίας. Η δημιουργία επαρκών δομών για τη στήριξη των θυμάτων βίας. Απαραίτητη η αύξηση των δομών στήριξης και φιλοξενίας σε όλες τις περιοχές της χώρας. Δομές στελεχωμένες με εξειδικευμένους εργαζόμενους. Μια κακοποιημένη γυναίκα, ακόμη κι αν ξεπεράσει τα στερεότυπα του τύπου «να ακούς τον άντρα σου», «τι θα πει ο κόσμος;», ακόμα κι αν σπάσει το φόβο, ακόμη κι αν μαζέψει όλη τη δύναμη που της έχει απομείνει και αποφασίσει να πει αυτή τη λέξη, είτε δεν ξέρει που να απευθυνθεί, είτε δέχεται κακή αντιμετώπιση στην πρώτη επαφή από ανθρώπους, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να χειριστούν αυτά τα ζητήματα. Το γεγονός αυτό συνιστά άλλο ένα φαινόμενο κακοποίησης σε αυτές τις γυναίκες. Με την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης θέτουμε το βασικό θεμέλιο της υποστήριξης, της πρόληψης και της αντιμετώπισης για όλα εκείνα τα ευάλωτα άτομα σε κάθε μορφή βίας.»

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την κα Νατάσα Γκαρά για την τιμή που μας έκανε να παρευρεθεί στην κεντρική εκδήλωση, καθώς και για την ευαισθησία με την οποία προβάλει το κοινωνικό ζήτημα της έμφυλης βίας.